ADALETLİ(!) DÜNYA

YUSUF YEŞİLKAYA

Gençliğimizde adaletli bir dünya hayal ederiz.Herkesin herkesle eşit olduğu,kimsenin hakkının yenmediği bir dünya.Bu uğurda savaşa hazırızdır,adaleti sağlamak,daha iyi yaşam sağlamak birincil görevlerimizdendir.Asiyizdir o yıllarda.Sonra büyürüz,iş hayatına atılır,para kazanırız.Adalet duygumuz körelir.Elimize bir güç geçer,egomuz kabarır,kibre batarız.Adaletli dünya sadce bize ve yakınlarımıza işler.Diğer kimselerin ne yaşadığı umrumuzda değildir artık.İnsanın yaratılışı böyle der geçeriz,insanın yaratılışı bu şekilde olmasa da.


Devletlerde insanlar tarafından yönetilir.Belli bir düşünceye haiz insanlar bir parti kurar,partinin programı ve ilkeleri belirlenir buna göre üye alırlar.Bir kongre ve bu kongre sonrasında bir başkan seçilir.Seçilen başkan mitinglerde anlatır partisini,seçilirse ülke adına ne yapacağını söyler,vaatler verir.Bu vaadlerde de görürüz adaleti.Seçilecek parti öyle bir vaadlerde bulunur ki seçimi kazanmak için tekrar sarılırsın adaletli dünya fikrine.İşte dersin,bu parti gelince adaletli bir ülke olacağız,gençken kafamızda kurduğumuz ütopik dünya biraz da olsa gerçekleşecekti.Unuttuğumuz bir şey vardı;o da seçilenin de insan olduğu.Eline güç geçince ne kadar zalim olabileceğini ve güce karşı yenik düşeceğini.

Şimdilerde dünyanın adaletli olmayacağını daha da kavratmak isterlermiş gibi olaylar yaşanıyor.Bir tarafta gücü ile masum kişileri kaçırıp öldüren kırmız köşe,diğer tarafta saldırmak için en ufak bir durum kollayan ve bu durumu bulduğunda bombalar yağdıran mavi köşe.Bu iki köşe kapışmasında arada kalan ve en çok zararı gören masum siviller.güç onlarda değildir.Yardım gitmez onlara.Kurtarılmayı beklerler bir köşede zaman geçtikçe de ölümün soğuk nefesini.Onlarda adaletli bir dünyada yaz gününü yaşamayı beklerler.Ne bileyim bir pazar günü ailecek pikniğe gitmeyi,top oynamayı isterler.Ama bu adaletli(!) dünyada güçlü ne derse o olur.Yaşam hakkı yoktur mazlumların ya da güçlü kişilerin iki dudağının arasındadır.

Şimdilerde düşünüyorum,keşke gençken başarabilsek adaletli dünyayı,elimize en ufak bir güç geçtiğinde suistimal etmesek.İyiye kullansak o güçleri ya da iyiler de kötüler kadar ses çıkarsa.